Gündem 52

Her gün birileri ya da bir şeyler için seviyorum, sevmiyorum diye tanım yaparken, hiç aklınıza kendi sevme tanımınızı düşünmek geldi mi?

Neye göre seviyor ya da sevmiyorsunuz? Herkesin sevdiği şeyleri mi seversiniz, size özel mi olmalı sevdikleriniz…

“Sevmek” sizin için neyi ifade eder?

Kendinize göre kriterleriniz var mı sevmek için?

Tanımla dersek, sevmeyi nasıl tanımlarsınız?

Türk Dil Kurumu sevmek kelimesini, sevgi ve bağlılık duymak olarak tanımlamış.

Peki sevmek, sevgi ve bağlılık duymak ise kendinizi ne kadar sevdiğinizi söyleyebilirsiniz? Kendinize ne kadar sevgi duyuyorsunuz?

Ne kadar bağlısınız? Kendinize sevgi duymuyor musunuz, bunu dışarıdan başkalarından mı karşılıyorsunuz?

 Kendimi seviyorum demek sizin için kolay mı zor mu?

Kendimi seviyorum demek te zorlanıyor musunuz?

“Seni seviyorum” yerine “Kendimi seviyorum” demek ne kadar heyecanlandırıcı…Kendini sevmek... hadi düşünün size ne hissettiriyor, gözlerinizi kapatın ve nefes alıp verirken... "Ben kendimi seviyorum." dediğinizde neler hissediyorsunuz? Bu kötü bir his mi, iyi bir his mi? Anlatmak isteseydiniz bu hissi, nasıl anlatırdınız? Lütfen, gözlerinizi kapatın ve söylediğiniz "ben kendimi seviyorum." Sözlerine odaklanarak hislerinizi takip edin. Neler oluyor? Kendimizi sevme tanımıyla erken yaşlarda tanışmıyoruz kanımca, şahsen ben büyürken birileri kendini sevmelisin diyerek büyütmedi, zamanla yaş aldıkça deneyimlerimle kendimi sevmem gerektiğini öğrendim.Halbuki Çocukken anneyi, babayı sevip sevmediğimiz soruluyor, daha küçük yaştan itibaren sevginin başkalarına duyulan bir his olduğunu öğreniyoruz. Bu bizim kendimizi sevmeye dair bir değer kültürünün olmadığını gösteriyor. Çocuklarımıza çok değer veriyoruz, özenle büyütüyoruz, sadece beni sevdiğin gibi kendini de sevmelisin demiyoruz. Çünkü nasıl ya, kendini sevmek, olacak iş mi ya... bu bir duruma, kişiye duyduğumuz sevgi değil miydi, hangi ara kendimi sevmeye döndük, ahahah durumları yaşıyoruz. Peki, bizler bir birey değil miyiz? Her gün kendimize kişisel bakım yapmamız söylenirken, her yeni güne uyanırken, kendimizi neden sevgi ile beslemek yerine başkalarının sevgisine ihtiyaç duyarak yetişiyoruz? Neden her halimiz ile kabul edildiğimizi bilerek, güven ve sevgi içerisinde yetişmiyoruz? Böyle olursa yaşamınızda nelerin dönüşeceğinin farkında mıyız? Kendimizi sevmek bize ne kazandırır? (Hadi bir anlat, kendime aşık olup, şekil şekil mi dolaştıracaksın beni, bunu mu sağlayacak, ne sağlayacak bana? )

Kendimizi sevmek, her halimiz ile kendimizi kabul etmeyi, her durum ve koşulda kendi değerini bilmeyi, bu değere göre yaşamayı kabul etmeyi, kendine anlayış, şefkat, güven ve saygı göstermeyi sağlar.

Kendimizi severek, birilerinin istediği için birşeyler olmaktan vazgeçerek kendimiz istediği için kendimiz olmanın kapılarını açarız.

Ve gözlerinizi kapattığınızda, "Ben kendimi seviyorum." Dediğinizde yüzünüzde kocaman bir gülümseme oluşurken, tüm bedeninizde hücrelerinizde sevginin titreşimlerini hissedersiniz, kendinizi o an her nasıl iseniz o halinizle kabul edersiniz.

Kendinizi sevmek, Kendinizle yüzleşeceğiniz ve kendinizi severek affedeceğiniz bir süreçtir. Yargılamadan kendinizi o an için "evet bu şekilde düşünmüşüm, bugün bu düşüncemi değiştirdim, bu geride kaldı, bugün bu yeni düşüncemi benimsiyorum ve geçmişte yaşananları artık üzerimde bir yük gibi taşımaktan vazgeçiyorum." Hisleri ile kabul edersiniz. Yaşadığınız her sevgisiz olay ile yüzleşme sürecinden yepyeni bir anlayış kazanarak, kendinizi severek çıkarsınız.

Eğer kendinizi sevmeye hazırsanız ben de anlatmaya hazırım.

Sevgilerimle